Ελμινθίαση

Η ελμινθίαση είναι ένας συλλογικός όρος για μια ομάδα παθολογικών διεργασιών που βασίζονται στη μόλυνση από αυγά παρασιτικών σκουληκιών με την ανάπτυξη ενηλίκων μορφών στο σώμα του ξενιστή (ειδικά στον άνθρωπο). Οι διαταραχές είναι ποικίλης φύσης. Είναι γνωστοί περισσότεροι από 200 εκπρόσωποι παρασιτικών οργανισμών, καθένας από τους οποίους διαφέρει ως προς τη μέθοδο διείσδυσης, τα προτιμώμενα ενδιαιτήματα, την πορεία της ελμινθίασης και τα χαρακτηριστικά της θεραπείας της παθολογικής κατάστασης που προκαλείται.  

Η εξέταση και η θεραπεία της ελμινθικής προσβολής είναι καθήκον των ειδικών στην παρασιτολογία, σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται και η συμμετοχή χειρουργών (εάν πραγματοποιηθεί χειρουργική διόρθωση της νόσου). Η πρόγνωση είναι πολύ διαφορετική: από την πλήρη ανάρρωση έως τον πιθανό θάνατο με βλάβη στον εγκέφαλο, τους πνεύμονες, το ήπαρ κ. λπ.

Αιτίες ελμινθίασης

Η ελμινθίαση είναι μια ολόκληρη κατηγορία ασθενειών που συνήθως προσβάλλονται από παρασιτικούς οργανισμούς, τα σκουλήκια. Παθολογικές καταστάσεις προκύπτουν όταν παραβιάζονται οι κανόνες υγιεινής, επεξεργασίας τροφίμων και σωματικής επαφής μεταξύ των ανθρώπων. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι και λόγοι για την ανάπτυξη μιας παθολογικής κατάστασης, καθένας από τους οποίους απαιτεί ατομική εξέταση. Ο εντοπισμός των αιτιών καθιστά δυνατή την ανάπτυξη μέτρων για τη δευτερογενή πρόληψη της νόσου.

Παθογένεια προσβολής ελμινθών

Η παθογένεια της ελμινθικής προσβολής και της ελμινθίασης βασίζεται στη διείσδυση αυγών παρασίτων στο σώμα του ξενιστή. Συγκεκριμένα, ένα άτομο ενεργεί ως τέτοιο (ανάλογα με τον τύπο του παρασίτου, μπορεί να μην είναι ο κύριος ή ο κύριος φορέας). Υπάρχουν διάφοροι τρόποι μόλυνσης ενός ατόμου, αλλά υπάρχουν τρεις κύριοι τρόποι:

• Πάτωμα;
• διατροφική και βιολογική?
• άμεσα (λόγω της αλληλεπίδρασης ενός μολυσμένου και ενός υγιούς ατόμου).

Όταν προσβάλλονται από γεωελμίνθους, χρησιμοποιείται η μέθοδος του εδάφους. Ζουν στο έδαφος και εισέρχονται στο περιβάλλον μέσω των περιττωμάτων και των ζωικών αποβλήτων. Η διείσδυση στον ανθρώπινο οργανισμό είναι δυνατή μέσω της κατανάλωσης άπλυτων φρούτων και λαχανικών, της αλληλεπίδρασης με τα κόπρανα, καθώς και της κατανάλωσης άβρατου νερού από φυσικές πηγές. Η κύρια ελμινθίαση αυτής της ομάδας είναι η ασκαρίαση, η οποία εμφανίζεται σε παιδιά και ενήλικες.

Η μέθοδος της διατροφικής βιολογίας είναι χαρακτηριστική των βιοελμινθών, οι οποίοι περιλαμβάνουν επίπεδους σκώληκες και μερικούς στρογγυλούς σκώληκες και annelids. Σε αυτή την περίπτωση, το παράσιτο τροποποιεί αρκετούς φορείς, ζώα ή ψάρια, οστρακοειδή, μέχρι να καταλήξει στο ανθρώπινο σώμα. Η οδός διείσδυσης συμβαίνει συνήθως μέσω της κατανάλωσης θερμικά μη επεξεργασμένου ή κακώς επεξεργασμένου κρέατος και ψαριού. Τυπικοί εκπρόσωποι αυτής της ομάδας βλαβών είναι η οπισθορχίαση και η εχινοκοκκίαση καθώς και η κυψελοειδής.

Η μετάδοση από άτομο σε άτομο ονομάζεται η άμεση οδός εξάπλωσης των ελμινθών. Τα μολυσματικά παράσιτα είναι κοινά. Αυτά περιλαμβάνουν παθογόνα που προκαλούν εντεροβίαση και κυστικέρκωση. Υπάρχουν και άλλες παθολογικές καταστάσεις των οποίων ο τρόπος εξάπλωσης είναι παρόμοιος.

Όταν εισβάλλει ένας παθολογικός, παθογόνος οργανισμός, η κλινική εικόνα δεν αναπτύσσεται αμέσως. Το ωάριο αναπτύσσεται σταδιακά και ταξιδεύει σε όλο το σώμα. Πολλές μορφές της παθολογικής διαδικασίας είναι εξωεντερικής φύσης. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη της ελμινθίασης εμφανίζεται εκτός του πεπτικού σωλήνα, των τελικών τμημάτων του. Πιθανή κατανομή στο ήπαρ και τον εγκεφαλικό ιστό. Μερικά παράσιτα ζουν στα όργανα της όρασης και διεισδύουν στα μάτια (για παράδειγμα, τα παθογόνα της οπισθορχίασης, τα οποία είναι άφθονα στα ψάρια του γλυκού νερού). Η κατανόηση των λόγων θα σας επιτρέψει να διατηρήσετε την υγεία σας και, στην περίπτωση της ελμινθίασης που έχει ήδη αναπτυχθεί και υποφέρει, θα αποτρέψετε την εκ νέου ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας. Ως μέρος της πρόληψης της παθολογικής κατάστασης, είναι δυνατή η εξάλειψη των αιτιών.

Πιθανοί παράγοντες κινδύνου

Οι αυξημένοι παράγοντες κινδύνου συμπληρώνουν την εικόνα των αιτιών της ελμινθίασης και αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης παθολογικής κατάστασης. Οι παρασιτικοί οργανισμοί είναι πιο συχνοί σε άτομα που έχουν τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες καταστάσεις:

• τάση για κατανάλωση άπλυτων φρούτων και λαχανικών, υπάρχει πιθανότητα μόλυνσης με γεωέλμινθους, διάφορες μορφές παρασίτων που ζουν στο έδαφος.
• Τρώγοντας θερμικά μη επεξεργασμένο ή ανεπαρκώς επεξεργασμένο κρέας (ορισμένα πιάτα απαιτούν αυτή τη μορφή σερβιρίσματος, αλλά αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, ειδικά εάν δεν υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη στην ποιότητα του κρέατος).
• Παραβίαση των κανόνων προσωπικής υγιεινής, σπάνιο, ανεπαρκές πλύσιμο των χεριών, ειδικά μετά από εργασία με χώμα ή ζωικά απόβλητα.
• Επαφές με μεγάλο αριθμό ατόμων, καθώς υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να συναντήσετε φορείς μεταδοτικών μορφών παρασίτων.
• Στην παιδική ηλικία, οι περισσότερες ελμινθίαση εμφανίζονται σε παιδιά λόγω παραμέλησης της υγιεινής και γενικής απειρίας σε θέματα υγείας.
• Η αλληλεπίδραση με τα ζώα, πολλές παρασιτικές ασθένειες αναπτύσσονται στο πλαίσιο της τακτικής επαφής με κατοικίδια και ζώα εκτροφής, για παράδειγμα, εχινόκοκκος, υπάρχουν και άλλα.
• εξασθενημένη ανοσία, η πιθανότητα μιας ταχείας, επιθετικής πορείας της παθολογικής κατάστασης είναι πολύ υψηλότερη εάν ένα άτομο έχει ανοσοανεπάρκεια της μιας ή της άλλης αιτίας.

Η προσβολή από ελμινθικά αναπτύσσεται σταδιακά. Εάν τα αυγά διεισδύσουν στη δομή του σώματος, η πιθανότητα να αναπτυχθεί μια παθολογική διαδικασία είναι σχεδόν 100%. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιο εύκολο να ληφθούν υπόψη παράγοντες κινδύνου, να εντοπιστούν οι αιτίες της παθολογικής κατάστασης και να αναπτυχθούν κανόνες για την ατομική πρόληψη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανάπτυξη ελμινθίασης μπορεί να προληφθεί.

Ταξινόμηση και μορφές ελμινθίασης

Τα σκουλήκια και η ελμινθίαση ταξινομούνται για διάφορους λόγους. Ένας τρόπος για να χωριστούν οι διαταραχές σε τύπους έχει ήδη παρουσιαστεί νωρίτερα. Οι ελμινθικές λοιμώξεις χωρίζονται σε 3 μορφές ανάλογα με την ομάδα των παθογόνων:

• Οι βιοελμινθίασες αναπτύσσονται στο πλαίσιο εκείνων των παρασίτων που αλλάζουν φορείς αρκετές φορές.
• Οι γεωελμινθίασες είναι χαρακτηριστικές των παρασίτων που κατοικούν στο έδαφος.
• Η λοιμώδης ελμινθίαση μεταδίδεται από άτομο σε άτομο.

Και οι τρεις μορφές: βιο-, γεω- και ελμινθίαση επαφής εμφανίζονται σχεδόν εξίσου συχνά.

Η παθολογική διαδικασία μπορεί να ταξινομηθεί ανάλογα με τον τύπο του παθογόνου που προκαλεί την ασθένεια:

• Η βλάβη των νηματωδών είναι ιδιαίτερα συχνή. αυτή είναι μια κοινή ελμινθίαση (π. χ. ασκαρίαση ή εντεροβίαση).
• Οι βλάβες που προκαλούνται από τρεματώδεις είναι κάπως πιο σπάνιες, κυρίως κλονορχίαση και οπισθορχίαση.
• Οι κεστοδοσίες είναι η πιο σοβαρή ομάδα βλαβών, που περιλαμβάνει την εχινόκοκκωση και την κυψελιδική.

Υπάρχουν μικτές μορφές μόλυνσης στις οποίες η ελμινθίαση αντιπροσωπεύεται από πολλά παράσιτα.

Οι τύποι της ελμινθίασης χωρίζονται ανάλογα με τον τρόπο εξάπλωσής τους. Ένα σημαντικό ποσοστό του συνολικού αριθμού ασθενειών προκαλείται από εντερικές μορφές προσβολής από ελμινθικά. Όπως υποδηλώνει το όνομα, οι έλμινθες εισβάλλουν στα έντερα και ζουν στο παχύ και στο λεπτό έντερο. Οι εξωεντερικές βλάβες είναι λιγότερο συχνές. Σε αυτή την περίπτωση, παρασιτικοί οργανισμοί ζουν στο ήπαρ και τον εγκέφαλο και μπορούν να εισβάλουν στους πνεύμονες και τα μάτια. Τέτοιες καταστάσεις αποτελούν πολύ μεγαλύτερη απειλή Απαιτούν ειδική θεραπεία (η οποία, ωστόσο, δεν δίνει πάντα τα αποτελέσματα που περιμένουν οι γιατροί και οι ασθενείς).

Είναι δυνατή μια υπό όρους διαίρεση σε οξεία ελμινθίαση και χρόνια ελμινθίαση. Ωστόσο, η ελμινθική προσβολή είναι από τη φύση της πάντα χρόνια, επομένως αυτή η ταξινόμηση αντικατοπτρίζει τη φάση της παθολογικής διαδικασίας παρά την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων.

Οι ομάδες ελμινθικών λοιμώξεων χωρίζονται σύμφωνα με όλους τους λόγους που περιγράφονται προκειμένου να κατανοηθεί καλύτερα η ουσία της κλινικής κατάστασης. Η ελμινθίαση στον άνθρωπο μπορεί να ταξινομηθεί για άλλους λόγους. Όταν υπάρχουν ενδείξεις παθολογικής διαδικασίας, αλλά η ουσία του φαινομένου δεν είναι πλήρως κατανοητή, ονομάζεται απροσδιόριστη ελμινθίαση. Οι ιδιοπαθείς μορφές διευκρινίζονται περαιτέρω και στη συνέχεια γίνεται η κατάλληλη διάγνωση.

Συμπτώματα της παθολογικής διαδικασίας

Τα συμπτώματα της ελμινθίασης καθορίζονται από τον τύπο του παρασίτου καθώς και από την περιοχή εισβολής και τον οικότοπο του επιβλαβούς οργανισμού. Σε τυπικές περιπτώσεις όπου αναπτύσσεται εντερική ελμινθίαση, η κλινική εικόνα είναι ασαφής στο αρχικό στάδιο. Στη συνέχεια αναπτύσσονται αναιμικά, αλλεργικά και κοιλιακά σύνδρομα.

Η αναιμία προκαλείται από την ανεπαρκή πρόσληψη σιδήρου και βιταμινών Β. Αναπτύσσεται σταδιακά. Τα κυρίαρχα φαινόμενα είναι οι αιμορραγίες των ιστών, η αδυναμία, η υπνηλία, η γενική κόπωση, οι πονοκέφαλοι, οι αλλαγές στις γευστικές προτιμήσεις, οι αλλαγές στη δομή των μαλλιών και των νυχιών. Είναι πιθανή η ανεπάρκεια βιταμινών και η υποβιταμίνωση με χαρακτηριστικές εκδηλώσεις μιας ή άλλης κατάστασης ανεπάρκειας.

Το αλλεργικό σύνδρομο προκαλείται από μέθη και υπερευαισθησία του οργανισμού του φορέα. Με την ελμινθίαση, αναπτύσσεται κνησμός. Μερικές φορές αυτή η κατάσταση ονομάζεται εσφαλμένα η δερματική μορφή ελμινθίασης, αλλά αυτή είναι μόνο μία από τις εκδηλώσεις της παθολογικής κατάστασης.

Το κοιλιακό σύνδρομο εκδηλώνεται με κακουχία, κοιλιακό άλγος και δυσπεπτικά συμπτώματα (φούσκωμα, ναυτία, έμετος, διάρροια). Σταδιακά οι κλινικές εκδηλώσεις εντείνονται.

Σχεδόν πάντα υπάρχουν σημάδια γενικής δηλητηρίασης. Η ελμινθίαση οδηγεί σε χρόνια δηλητηρίαση ολόκληρου του σώματος. Με την ελμινθίαση, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται και εμφανίζονται άλλα συμπτώματα (αδυναμία, υπνηλία, πονοκέφαλος). Από αυτή την άποψη, η ελμινθίαση είναι παρόμοια με άλλες λοιμώξεις.

Η παθολογική διαδικασία μπορεί να εκδηλωθεί διαφορετικά. Όταν μια προσβολή ελμινθών επηρεάζει τα μάτια, εμφανίζονται προβλήματα όρασης. Κυριαρχούν στη δομή της κλινικής.

Οι εκδηλώσεις ηπατικών ελμινθάσεων χαρακτηρίζονται από σημεία γενικής δηλητηρίασης και ηπατίτιδας άγνωστης αιτίας. αποφρακτικός ίκτερος, όταν ο έλμινθος είναι αρκετά μεγάλος και φράζει τους χοληφόρους πόρους.

Η βλάβη των πνευμόνων σχετίζεται με αναπνευστική ανεπάρκεια, βήχα, δύσπνοια και κίνδυνο ασφυξίας. Η προσβολή από ελμινθικά συχνά συγχέεται με τη ΧΑΠ ή το άσθμα. Μάλιστα, τα παρασιτικά σκουλήκια είναι η αιτία της νόσου.

Οι βλάβες του εγκεφάλου χαρακτηρίζονται από εστιακά και γενικά νευρολογικά συμπτώματα. Μια παθολογική κατάσταση συχνά ανακαλύπτεται τυχαία κατά τη διάγνωση ενός πιθανού όγκου κ. λπ.

Δίνω προσοχή!

Οι ελμινθειάσες στους ενήλικες αντιπροσωπεύονται από όλες τις περιγραφόμενες παραλλαγές της παθολογικής διαδικασίας. Παρόλα αυτά, η εντερική ελμινθίαση κυριαρχεί συχνότερα ως κλασικό του είδους. Στα παιδιά, η δομή νοσηρότητας είναι σχεδόν η ίδια. Ωστόσο, η συνολική συχνότητα εμφάνισης διαταραχών συμπεριφοράς και τρόπου ζωής είναι υψηλότερη.

Επιπλοκές ελμινθικής προσβολής

Οι επιπλοκές περιλαμβάνουν:

• Αιμορραγία, συμπεριλαμβανομένης της σοβαρής αιμορραγίας, απειλητική για τη ζωή.
• Εντερική απόφραξη: εάν υπάρχουν πολλά ή πολλά σκουλήκια, είναι μεγάλα, είναι δυνατή η μηχανική απόφραξη του αυλού των δομών του πεπτικού σωλήνα.
• Αβιταμίνωση και υποβιταμίνωση, καταστάσεις ανεπάρκειας λόγω ανεπαρκούς παροχής θρεπτικών ουσιών (όλα απορροφώνται από το παθογόνο της ελμινθίασης).
• φλεγμονώδεις διεργασίες διαφόρων τύπων και σοβαρότητας.
• ηπατίτιδα, κίρρωση του ήπατος?
• τύφλωση εάν το παθογόνο εισέλθει στα μάτια.
• μη αναστρέψιμη βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
• Καρκίνος: Πολλές μορφές ελμινθίασης μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο.

Εάν αναπτυχθεί ελμινθίαση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης του εμβρύου, εμφάνιση ελαττωμάτων, αποβολή της μητέρας κ. λπ. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, απαιτείται άμεση θεραπεία υπό την επίβλεψη γυναικολόγου, παρασιτολόγου και άλλων ειδικών το χωράφι.

Διάγνωση ελμινθάσεων

Οι μέθοδοι για τη διάγνωση των ελμινθάσεων είναι γενικά συνεπείς και καλά καθιερωμένες. Η εξέταση διενεργείται από παρασιτολόγους, λοιμωξιολόγους κ. λπ. Ένας αριθμός μεθόδων χρησιμοποιείται για σκοπούς εξέτασης (εκτός από τη συνέντευξη και τη συλλογή του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς):

• Ξύνω;
• Ανάλυση κοπράνων (σημεία ελμινθίασης είναι συχνότερα παρόντα στα κόπρανα).
• εργαστηριακή ορολογική διάγνωση ελμινθασών (RIF, ELISA, RSK κ. λπ. )
• γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος.
• είναι δυνατή μια ειδική ιστολογική εξέταση.

Η ανίχνευση της ελμινθίασης είναι δυνατή με τη χρήση οργάνων. Στα πλαίσια της διαφορικής διάγνωσης ελμινθικών λοιμώξεων, διενεργούνται υπερηχογράφημα πεπτικού συστήματος, εξέταση από οφθαλμίατρο, μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και άλλων δομών, FGDS, σπινθηρογράφημα ήπατος κ. λπ.

Μέθοδοι αντιμετώπισης της παθολογικής κατάστασης

Η θεραπεία της παθολογικής διαδικασίας πραγματοποιείται μόνο εάν ο γιατρός γνωρίζει πώς φαίνεται η ελμινθίαση, πού εντοπίζεται η βλάβη και ποια μορφή εμφανίζεται η παθολογική διαδικασία. Η ελμινθίαση αντιμετωπίζεται ιατρικά ή χειρουργικά.

Ως μέρος της πρωτογενούς διόρθωσης, συνταγογραφούνται ειδικά αντιελμινθικά. Υπάρχουν δεκάδες τίτλοι. Ποιος παράγοντας θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου. Επιπλέον, πραγματοποιείται συμπτωματική θεραπεία με στόχο τη διόρθωση του πόνου λόγω ελμινθίασης, συμπτωμάτων δηλητηρίασης και συνθηκών ανεπάρκειας.

Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται για την εχινοκοκκίαση, την κυψελιδική και κάποιες άλλες μορφές της νόσου.

Μετά την ανάρρωση και την επούλωση, είναι σημαντικό να ληφθούν προληπτικά μέτρα.

προβλέψεις

Η πρόγνωση για εντερική βλάβη (όχι προχωρημένη) είναι ευνοϊκή. Οι εξωεντερικές μορφές βλάβης είναι δυνητικά πιο επικίνδυνες. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση είναι δυνατή η θεραπεία.

Πρόληψη λοιμώξεων

Τα μέτρα για την πρόληψη της ελμινθίασης περιλαμβάνουν την επαρκή προσωπική υγιεινή, τη σωστή επεξεργασία των τροφίμων και τη διατήρηση ενός υγιούς ανοσοποιητικού συστήματος. Εάν εμφανιστούν ύποπτα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.

Σπουδαίος!

Σημαντικό ρόλο παίζουν τα γενικά αντιεπιδημικά μέτρα κατά της ελμινθίασης, τα οποία αναπτύσσονται σε κρατικό ή περιφερειακό (τοπικό) επίπεδο.

Εάν εμφανίσετε αυτά τα συμπτώματα, σας συνιστούμε να κλείσετε ένα ραντεβού με το γιατρό σας. Οι έγκαιρες συμβουλές αποτρέπουν αρνητικές συνέπειες για την υγεία σας.

Απαντήσεις σε ερωτήσεις

Τα σκουλήκια ζουν πάντα στα έντερα;

Όχι, όχι πάντα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι σκουληκιών που ζουν έξω από τα έντερα. Αισθάνονται καλά στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στα μάτια, στο συκώτι και στους πνεύμονες του ασθενούς. Είναι δυνητικά πιο επικίνδυνα και απαιτούν ειδικά μέτρα για την εξάλειψή τους.

Ελμινθίαση – ασθένεια που προκαλείται από βρώμικα χέρια;

Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό αλήθεια. Η ανεπαρκής υγιεινή καθώς και τα θερμικά μη επεξεργασμένα τρόφιμα και το άψητο νερό είναι οι κύριες αιτίες της παθολογικής κατάστασης. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες διαδρομές μετάδοσης. Για παράδειγμα από άτομο σε άτομο. Δεν πρέπει να τον ξεχάσεις κι εσύ.

Μπορείτε να μολυνθείτε μέσω των κατοικίδιων ζώων;

Υπάρχουν πολλές απαντήσεις στο ερώτημα πώς οι άνθρωποι μολύνονται από ελμινθίαση. Είναι επίσης δυνατή η μετάδοση παρασιτικών οργανισμών μέσω των ζώων. Επιπλέον, υπάρχουν δεκάδες είδη παρασίτων. Επομένως, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί με τα κατοικίδια.

Πόσο διαρκεί η θεραπεία;

Οι κλινικές συστάσεις για την ελμινθίαση επικεντρώνονται σε περιόδους από 14 έως 30-60 ημέρες. Ανάλογα με τη μέθοδο θεραπείας της παθολογικής διαδικασίας, καθώς και τη μορφή της ελμινθίασης, ο επιπολασμός της εμφανίζεται σε όλο το σώμα.

Χρειάζεται ειδική ανακαίνιση;

Εάν τα συμπτώματα της παθολογικής διαδικασίας εξαφανιστούν, σημαίνει ότι αυτή η ελμινθίαση έχει θεραπευτεί. Ωστόσο, οι βλάβες σε όργανα και συστήματα δεν εξαφανίζονται. Απαιτείται αποκατάσταση. Ποιο εξαρτάται από την κλινική περίπτωση.